20 oktober 2021
Winterklaar maken? Voor wie dan?
Nu het herfst wordt, is het wel duidelijk waar de naam Bladgoud vandaan komt. Het blad van de bomen lijkt werkelijk in bladgoud te veranderen. En er is nog een overeenkomt, naast de kleur. Bladeren en bladgoud zijn beide zeer waardevol. Welke van de twee is het waardevolst?
Even een klein beetje biologie herhaling: Als het blad nog groen is. Dan neemt de plant water op via de wortels. In het water zitten voedingstoffen, maar daar kan de plant nog niks mee. Het water gaat eerst naar de bladeren. Daar zet de plant met behulp van energie uit zonlicht en met CO2 uit de lucht, dat water om in glucose. Glucose is suiker. Daarvan kan de plant groeien. Fotosynthese heet dat. Wat nog overblijft is zuurstof en dat geeft de plant aan ons.
Nou en ik dacht altijd dat als je iets krijgt, dan moet je daar ook eens iets voor terugdoen. Zo ben ik opgevoed. Maar dat is helemaal niet waar. Het is veel leuker iets te geven, en er niks voor terug te krijgen. Want dan is het geen geven meer, maar ruilen. En je weet wat daar van komt.
Zo gaat het in de tuin ook steeds fout. Het zit hem in onze opvoeding. Je denkt dat je de tuin moet verzorgen en dat je de planten daarmee helpt. Daar zit ook wel een kern van waarheid in. Maar het is te kort door de bocht en het loopt altijd uit de hand. Het is effect is vaak het tegenovergestelde van wat je graag wilde doen.
Bladharken is de meest uit de hand gelopen goedbedoelde hulp. Ten eerste zit in het blad nog veel voedingsstof die de plant volgend seizoen nog goed van pas komt. Maar een plant kan met zijn wortels geen afgevallen bladeren opzuigen. Daarvoor moet het blad verteren. Dat werk wordt gedaan door, ik noem er maar wat, wormen, kevers, larven, paddenstoelen. Kortom: Waar iedereen de mond vol van heeft is biodiversiteit. (wat een prachtige zin is dit, al zeg ik het zelf)
En dan nu de tuin tips (want je kan het toch niet laten)
Winterklaar maken doet de Bladgoud tuinier in augustus. Je knipt nog even wat ruimte tussen elkaar verdrukkende planten. Wat afgeknakte en overhangende takjes en bloemstelen knip je weg. Pluk wat onkruid uit je grintpad. Veeg het terras nog eens en zet alle nog eens netjes. Want augustus, september en zelf oktober kan nog heel lekker zijn om even buiten te zitten. Of gewoon vanuit je huis naar de tuin te kijken. Maar eigenlijk was dit de laatste keer van het jaar dat je de planten aanraakt.
Vanaf nu laat je alles rustig afsterven. Egels zullen je koesteren. Overwinterende vlinders zullen je aanbidden. De verschillende vogels kun je niet meer op één hand tellen . (ik kwam aan ruim 30 soorten). Je tuin is een verlengstuk van hun woning!
En het blad? Hark, blaas of veeg het blad van je grasveldje, paden en terras richting de plantvakken. En laat het daar zijn werk doen. Het beschermt de planten tegen de vorst, Het stimuleert het bodemleven, het houdt in zachte winters het onkruid* tegen. (*ik bedoel daarmee de spontane groei van inheemse flora). Het bemest ook nog eens je tuin. Als je wilt kun je in de lente het teveel aan blad nog weghalen. Maar vaak is er al niet veel meer van over.
“Maar”. Hoor ik je denken. “Al dat blad wat ik van die bomen van de gemeente krijg. Dat is teveel voor mijn tuintje”. Ja, dat geef ik toe. Ergens zit daar een ontwerpfout in de stadsinrichting. Iets voor de toekomst om over na te denken.
© Wilco Boksebeld 20-10-2021